فاطمه علیزاده – سردبیر افتخار آذربایجان
۲۱ تیر ماه در تقویم ایران به عنوان روز عفاف و حجاب ثبت شده است. این روز یادآور قیام مردمی غیور علیه دستور کشف حجاب است که طی آن تعداد زیادی از زنان عفیف ایران برای دفاع از تاج سروری‌شان در مسجد گوهر‌شاد مشهد به خاک و خون کشیده شدند، تا دفاع برای حفظ این فرمان الهی از سوی زنان این سرزمین در حافظه تاریخ برای همیشه ثبت و ضبط شود و گواه تاریخ بر ایستادگی زنان ایرانی برای حفظ حجاب باشد.
مقوله بی حجابی امروز به یک معضل کاملاً مشهود در جامعه درآمده است، معضلی که فقط برای افراد بی‌حجاب مشکل ایجاد نمی کند؛ در واقع آسیب‌هایی که از بی‌حجابی ناشی می‌شود، تمام اعضای جامعه را در بر می‌گیرد. حجاب و عفاف که یک دستور دینی است از مسائل مهم و کلیدی جامعه ماست و با بسیاری از مسائل جامعه پیوند خورده و دارای ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.
در منابع اسلامی درباره آثار روانی حجاب و بی حجابی مطالب زیادی وجود دارد. مثلاً در آیه ۶۰ سوره نور درباره فلسفه حجاب می فرماید: «وَ اَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرُ لَهُنَّ»؛ و اگر «زنان» خود را بپوشانند برای آنها (خیر) بهتر است. کلمه «خیر» که به معنای سود و نفع است، مطلق است و این اطلاق، هم شامل نفع مادی و هم نفع معنوی می گردد.
در آیه ۵۳ سوره احزاب، سود و نفع حجاب مشخص تر بیان شده است، در آنجا که می فرماید: «ذلِکُم اَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَ قُلُوبِهِنَّ»؛ این کار(حفظ حریم بین زن و مرد) برای پاکی دل های شما و آنها بهتر است.
بنابراین طبق این دو آیه می توان گفت، اثر مهم حجاب برای زن، طهارت و پاکی قلبی است که مقدمه ای برای رسیدن به سلامت قلبی است و از آن در روانشناسی به «سلامت روانی» تعبیر می شود.
امام خمینی(ره)، در مورد نقش زنان در انقلاب اسلامی، مطالب مهمی بیان کرده‌اند که از آن جمله خطاب به آنان چنین می فرمایند: «نقش شما زنان در این نهضت از مردها بیشتر بوده» و نیز می فرمایند: «همان طور که مردها وارد میدان بودند، بانوان محترم هم وارد بودند، بلکه زحمات این ها بیشتر از مردها بود.»
اسلام از طریق نهادینه کردن حجاب، نیروی عظیم زنان را بدون آنکه در چارچوب جاذبه های جنسی اجتماع به هرز برود، در خدمت اهداف و فعالیتهای مفید جامعه قرار می دهد. زن در اسلام جایگاه رفیعی دارد و رسول اعظم (ص) پرچمدار نهضتی است که به زن ارزش و رجحان داده است، ایشان به قرار داشتن بهشت در زیر پای مادران اشاره فرموده اند ، چنانچه قرآن، زن را زینت میداند و امام خمینی (ره) فرمودند: مربی انسانها، زن است. شهید مطهری نیز در کتاب مسئله حجاب نوشته اند زن، مرد را میسازد و مرد تاریخ را.
زن جلوه‌ای از جمال، محبت، خلاقیت و ربوبیت الهی و رکن اساسی در تعلیم و تربیت است. اگر زنان به این منزلت واقف شوند و در پاسداری از آن بکوشند فرایند تربیتی و شخصیتی آنان و همه اجتماع سالم مانده و بخوبی پیش می‌رود. تجربه ملت‌های گذشته نیز نشان‌دهنده این نکته است که هرگاه زنان، بلندای مقام و رسالت اصلی خود را درک نموده و در رشد شخصیت خود اهتمام ورزیده‌اند، منزلت و محبوبیت آنان حفظ شده، اجتماع در سلامت زیسته و ناهنجاری‌ها کمتر بوده است.
بی حجابی یا حضور تحریک کننده زنان در جامعه آثار زیانباری به همراه دارد که نه تنها باعث از دست رفتن ارزش و کرامت انسانی خود خواهند شد بلکه نتایج بدی نیز در جامعه بر جای خواهد گذاشت. پشت پا زدن به قانون و فرمان الهی و تضعیف اعتقادات دینی در جامعه، گسستن پیوند خانواده‌ها، افزایش کودکان سرراهی و بی سرپرست، بیماریهای روحی و روانی، کم رنگ شدن حضور مثبت زنان در جامعه، صرف هزینه‌های غیر ضروری برای خرید وسایل آرایش و تهیه لباسهای مبتذل، افت تحصیلی و آموزشی، ایجاد نا امنی و سلب آرامش، ترویج رذایل اخلاقی و… نمونه ای از این آثار می باشد.
در جامعه ای که بدحجابی رواج پیدا کند، چشم و هم چشمی ها و خودنمائی ها از طریق زینت آرایی، تمامی نخواهد داشت و زنان سعی می کنند تا چشمان بیشتری را متوجه خود سازند و در معرض دید همگان قرار گیرند و این امر هرچه بیشتر در اجتماع ادامه خواهد یافت، تا جایی که تمام افراد جامعه را آلوده سازد.
جامعه ای که هر روز مد جدیدی را به شکل های گوناگون بپذیرد، دچار بسیاری از بیماری های اخلاقی چون غرور تکبر، عصیان، قساوت قلب و فخرفروشی خواهد شد، در نتیجه، ناامنی نه تنها دامان خود بدحجاب را می گیرد بلکه خیلی سریع به اجتماع سرایت می کند و جامعه را از فعالیت های سالم باز می دارد. دختران و پسران اگر در کنار تحصیل، دل مشغولی های دیگری داشته باشند، از تحصیل باز می مانند و وقت زیادی از فرصت های مطالعاتی و تحصیلی آنان به هدر می رود.
زنان بدحجاب در محل کار، به دلیل خودآرایی و خودنمایی، تمرکز فکری لازم را از دست می دهند؛ در حالی که لازمه کار و تلاش جدی در محل کار، حضور قلب و تمرکز حواس است. زن با بدحجابی و آرایش، نه تنها به کار جدی نمی پردازد، بلکه نیروی کارآمد دیگران را نیز دچار سستی و رکود می نماید، در نتیجه چرخه فعالیت کاری جامعه را به کندی رهنمون می سازد. افراد جامعه ثبات روحی و روانی خود را از دست می دهند و امیدها و آرزوها به ناامیدی می گراید.
بدحجابی علاوه بر این که خود یک ناهنجار اجتماعی به شمار می آید و جامعه را به بی بند و باری می کشد، زمینه ساز بسیاری از زشتی های اخلاقی است. تشکیل نهاد خانواده، مقدس ترین پیوند زناشویی است. برای ثبات این نهاد، عفت و حجاب خانوادگی مهم ترین عامل به شمار می آید. اگر زن نیازهای جنسی خود را از محیط خانواده بیرون نبرد و دستورهای اسلام را اطاعت کند، محیط خانه سالم و آرام بخش خواهد بود.
بنابراین، برای حفظ نظام خانواده و به وجود آوردن محیطی سالم و فرزندان پاک رعایت حجاب ضروری است و باید بالاترین امنیت، یعنی امنیت ناموسی، در خانه حاکم شود. از طرفی بدیهی است، اگر خانواده سالم باشد ، جامعه که از اجتماع خانواده ها تشکیل شده، سالم تر و پایدارتر خواهد ماند.
