هادی علیزاده
مجلس با هدف سوق دادن منابع به سمت رفع نیازهای مردم و برای حمایت از خانواده، وام ازدواج را به ۳۵۰ میلیون تومان برای زوجهای جوان و ۳۰۰ میلیون تومان برای همه زوجها افزایش داد.
این روزها که سایه گرانی سراسر جامعه را فرا گرفته است، دیگر جوانان هیچ رغبتی برای شروع زندگی مشترک را ندارند. ازدواج در هر سنی در ابتدا نیازمند مسکن، لوازم منزل و برخی کالاهای اساسی برای ادامه زندگی است.
افزایش هزینههای جاری به همراه رشد سرسام آور ملزومات زندگی، دلیلی شده تا جوانان هیچ رغبتی به ازدواج نداشته باشند. اما در این میان، مجلس تصمیم گرفته جوانان کم سن و سال را برای تشکیل یک زندگی مستقل هدایت نماید، از این رو مبلغ وام ازدواج را برای جوانان پسر زیر ۲۵ سال و دختران زیر ۲۳ سال، ۳۵۰ میلیون تومان در نظر گرفته است.
یکی از بزرگترین سؤالاتی که ذهن جوانان را درگیر کرده این است که در کشور ما چرا درآمدها ریالی ولی مخارج مردم دلاری است، به عبارت دیگر چرا درآمدها به میزان هزینه ها رشد نمی کند؟ چرا رشد درآمدها ناچیز ولی افزایش تورم، خانه خراب کن و بی حساب و کتاب است؟
حال سؤال اینجاست که تشکیل یک زندگی با دارابودن حداقلها، چقدر هزینه روی دست جوانان امروز میگذارد و آیا آنها با این گرانی های افسار گسیخته و بی حساب و کتاب، توان بازپرداخت این تسهیلات را دارند؟
یکی از مواردی که نمایندگان مجلس روی آن تأکید دارند، افزایش مدت بازپرداخت تسهیلات وام ازدواج بوده که پیشنهاد کمیسیون تلفیق بودجه هفت سال است، اما ظاهراً در صحن علنی مجلس، باید به تأیید همه نمایندگان برسد و احتمال دارد این زمان افزایش یابد.
برای آغاز یک زندگی باید شرایط حداقلی اقتصادی نیز فراهم باشد که بسته به شرایط جامعه است؛ در شرایط کنونی به دست آوردن حداقل های زندگی نیز دردسرهای زیادی دارد.
این روزها بیکاری، مبالغ سرسام آور اجاره خانه ها، هزینه های هنگفت مخارج روزمره و همچنین تهیه جهیزیه، هر جوانی را برای تشکیل زندگی مشترک دچار یأس و نا امیدی می کند. اما سؤال اساسی اینجاست که آیا وام ۳۰۰ میلیونی کفاف شروع یک زندگی را می دهد؟
در جواب این سؤال باید گفت که با شرایط فعلی قطعاً نه. بهتر است قیمت برخی از رکن های اصلی شروع یک زندگی را مرور کنیم؛ هر زوجی فارغ از خرید طلا و … برای یک زندگی نیاز به سقف بالای سر دارند؛ برای اجاره یک خانه نقلی و کوچک در مناطق میانی شهرها باید حداقل ۱۰۰ میلیون تومان تنها برای رهن کنار گذاشته شود.
با این وضع تورم در کشور، زوج های جوانی که پشتوانه مالی ندارند و از طرف والدین تأمین نمی شوند؛ با ۳۰۰ میلیونی که بایت وام ازدواج دریافت می کنند و اقساط آن را هم باید بپردازند، چگونه می توانند از پس مخارج روزمره یک زندگی مشترک، خرید لوازم منزل، اجاره مسکن و … بر آیند؟!
